Nawóz mineralny PKSplus

PKSplus ™ to wieloskładnikowy naturalny nawóz mineralny o doskonale zbilansowanym składzie. Precyzyjnie dobrana proporcja udziałów fosforu, potasu i siarki szczególnie silnie stymuluje wzrost roślin. Pobudza m.in. rozwój korzeni, liści, formowanie się kwiatów i nasion. Fosfor ma decydujący wpływ na szybkość wzrostu systemu korzeniowego. Rośliny dobrze zaopatrzone w fosfor rozwijają rozleglejszy (głębiej sięgający) system korzeniowy z większą ilością włośników. Dzięki temu roślina może pobrać z gleby większą ilość wody oraz rozpuszczonych w niej soli mineralnych. Rozleglejszy system korzeniowy pozwala również roślinie na lepsze przystosowanie się do coraz częściej pojawiających się okresów niedoboru wody oraz suszy glebowej. Nawóz można stosować na wszystkich typach gleb niezależnie od ich stopnia zwięzłości i zakwaszenia. PKSplus ™ jest szczególnie polecany w uprawach roślin o dużym zapotrzebowaniu na potas np. burak cukrowy, rzepak, słonecznik, ziemniaki, pomidory pietruszka, kapusta brukselska. Wszystkie zawarte w tym nawozie pierwiastki są dobrze rozpuszczalne w wodzie PKSplus ™ poprawia jakość i wielkość plonu!

PKSplus Nawóz mineralny
Granula Nawozy mineralne PKSplus

Właściwości nawozu mineralnego PKSplus

  • zbalansowany udział fosforu, potasu i siarki z dodatkiem magnezu i wapnia w jednej dawce

  • pełna rozpuszczalność, zmniejszone ryzyko utraty siarczanów, obniżona zawartość chlorków, brak efektu zakwaszania gleby
  • granulat do stosowania przedsiewnie, doskonałe zdolności rozsiewu
  • umożliwia uniknięcie strat nawozu poprzez rozdzielenie jego aplikacji od nawożenia fosforem i potasem
  • szczególnie polecany dla roślin strączkowych (soja, groch, fasola, bobik, wyka) oraz buraka cukrowego, rzepaku, słonecznika, ziemniaka, pomidora, pietruszki i kapusty brukselskiej

Nawóz mineralny PKSplus™- Charakterystyka produktu

  • nawóz WE, typ B.4
  • skład: 11% P2O5, 22% K2O, 20% SO3, 4% MgO, 15% CaO, 2% Na2O
  • granulacja 1-5 mm (97%)
  • środki ostrożności: stosować ochronę oczu i twarzy. W przypadku dostania się do oczu ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. W przypadku dostania się do ust natychmiast skontaktować się z lekarzem!
  • przechowywać z dala od promieni słonecznych, w suchym i dobrze wentylowanym pomieszczeniu

Zastosowanie i dawkowanie

Nawóz do stosowania przedsiewnie i pogłównie; zalecane wymieszanie z glebą. Dla doboru odpowiedniej dawki konieczne jest uwzględnienie docelowego plonu, typu gleby oraz jej charakterystyki fizycznej i chemicznej. Poniższe zestawienie dawkowania ma charakter orientacyjny.

Uprawy rolnicze
Roślina Dawka nawozu (kg·ha-1)
Chmiel 500-800
Burak cukrowy 400-500
Groch 250-350
Gryka 250-300
Jęczmień jary 250-300
Jęczmień ozimy 250-300
Koniczyna (zielonka) 300-500
Koniczyna z trawami 250-300
Kukurydza 250-300
Kukurydza (zielonka) 200-300
Lucerna (zielonka) 400-500
Lucerna z trawami 200-250
Mieszanki zbożowe 250-300
Owies 200-250
Pszenica jara 250-300
Pszenica ozima 250-300
Pszenżyto 250-300
Rzepak 400-750
Słonecznik 200-400
Soja 200-450
Topinambur 250-400
Użytki zielone (łąka) 250-300
Ziemniaki 200-250
Żyto 200-250
Warzywa
Roślina Dawka nawozu (kg·ha-1)
Brokuł 250-300
Burak ćwikłowy 250-450
Cebula 250-500
Chrzan 300-600
Czosnek 100-250
Fasola karłowa 250-500
Fasola tyczna 200-400
Groszek zielony 100-250
Jarmuż 300-600
Kalarepa 250-600
Kalafior 250-600
Kapusta brukselska 300-600
Kapusta biała  500-800
Kapusta czerwona 250-600
Kapusta włoska 250-600
Kapusta pekińska 400-700
Marchew 150-350
Ogórek 150-350
Papryka 200-400
Pomidor 150-300
Por 250-500
Rzepa 250-500
Rzodkiew 100-400
Rzodkiewka 100-400

Sposób zastosowania nawozu mineralnego PKSplus na przykładzie rzepaku

Nawóz mineralny PKSplus™ – Informacje szczegółowe

PKSplus™ to innowacyjny granulowany nawóz wieloskładnikowy zawierający: 11% P2O5, 22% K2O, 20% SO3, 15% CaO, 4% MgO i 2% Na2O. Jest on przeznaczony do stosowania przedsiewnego – wymaga dokładnego wymieszania z glebą. Można go stosować na wszystkich typach gleb niezależnie od ich stopnia zwięzłości i zakwaszenia. PKSplus™ jest szczególnie polecany w uprawach roślin o dużym zapotrzebowaniu na potas np. burak cukrowy, rzepak, słonecznik, ziemniaki, pomidory pietruszka, kapusta brukselska. Wszystkie zawarte w tym nawozie pierwiastki są dobrze rozpuszczalne w wodzie dlatego PKSplus ™ jest jednym z najlepszych nawozów wieloskładnikowych dostępnych na rynku. Na szczególną uwagę zasługuje najwyższa zawartość CaO w porównaniu do nawozów konkurencji oraz odpowiednio dobrany skład chemiczny stymulujący prawidłowy rozwój systemu korzeniowego. Szczególnie korzystnie na rozwój systemu korzeniowego roślin wpływa fosfor zawarty w nawozie PKSplus™. Pierwiastek ten ma decydujący wpływ na szybkość wzrostu systemu korzeniowego. Rośliny dobrze zaopatrzone w fosfor rozwijają rozleglejszy (głębiej sięgający) system korzeniowy z większą ilością włośników. Dzięki temu roślina może pobrać z gleby większą ilość wody oraz rozpuszczonych w niej soli mineralnych. Rozleglejszy system korzeniowy pozwala również roślinie na lepsze przystosowanie się do coraz częściej pojawiających się okresów niedoboru wody oraz suszy glebowej (Sulewski i Czekaj 2011; Klikocka i in. 2015). Wykazano również bezpośredni wpływ zawartości fosforu na aktywność mikrobiologiczną i biochemiczną gleby warunkującą przemiany i dostępność innych składników pokarmowych dla roślin (Gaj 2008; Lemanowicz i Koper 2009). Fosfor obecny w glebie wchodzi w skład związków organicznych (kwas fitynowy) lub nieorganicznych najczęściej niedostępnych dla roślin. Bezpośrednio dostępną dla roślin formą fosforu są jony fosforanowe (H2PO4- lub HPO42-) obecne w roztworze glebowym. Fosfor pobierany jest przez korzenie rośliny na zasadzie dyfuzji (Hinsinger 2001; Lopez-Bucio i in. 2000; Raghothama i Karthikeyan 2002; Schachtman i in. 1998; Vance i in. 2003; Raghothama 1999; Smith 2002; Smith i in. 2000; Rausch i Bucher 2002; Żebrowska i i Ciereszko 2007; Chinchilla 2010; Klikocka i in. 2015). Dobroczynna rola tego pierwiastka zawartego w nawozie GoldenKorrel ujawnia się w roślinie na każdym etapie jej rozwoju. Wynika to z funkcji fosforu jako składnika budulcowego w ścianie komórkowej i błonach cytoplazmatycznych oraz jego udziału w przemianach metabolicznych i energetycznych zachodzących w roślinie. Pierwiastek ten jest głównym składnikiem ATP i NADPH uczestniczących w przemianach energetycznych rośliny tj. w procesie oddychania i fotosyntezy. Należy również wspomnieć o niezastąpionej roli fosforu w budowie cząsteczek kwasów nukleinowych DNA i RNA. Przyjmuje się, że 80% pobranego przez rośliny fosforu jest gromadzone w nasionach lub ziarniakach w formie fityny. Związek ten jest pierwotnym źródłem fosforu dla rozwijających się siewek roślin (Raghothama 1999; Ciereszko 2000; Ciereszko 2003; Żebrowska i Ciereszko 2007; Marschner 2012). Drugim niezmiernie istotnym dla rozwoju roślin pierwiastkiem mineralnym, zawartym w nawozie PKSplus™, jest potas. Makropierwiastek ten jest aktywatorem około 60 enzymów, w tym biorących udział w syntezie ATP. Wpływa on również na gospodarkę wodną komórki i tkanki, wzmaga uwodnienie koloidów cytoplazmy. Potas zawarty w nawozie PKSplus™ bierze udział w regulacji pH ściany i komórki oraz decyduje o ładunku elektrycznym i przepuszczalności membran cytoplazmatycznych rośliny, a także uczestniczy w mechanizmie ruchu komórek szparkowych liści (Tripathi i in. 2014; Marschner 2011) . Kolejnym ważnym makropierwiastkiem niezbędnym dla roślin występującym w innowacyjnym nawozie PKSplus™ jest wapń. Pełni on rolę strukturalną wchodząc w skład błon i ścian komórkowych. Wapń jest kofaktorem enzymów np. ATPazy, fosfolipazy czy amylazy. Pierwiastek ten uczestniczy w mechanizmach przekazywania sygnałów ze środowiska współdziałając w tych procesach z białkami m.in. kalmoduliną. Zawarty w nawozie PKSplus™ łatwo przyswajalny wapń pobrany przez rośliny jest w 60% magazynowany w formie pektynianu wapnia w ścianie komórkowej tworząc blaszkę środkową. Pełni ona ważną funkcję w stabilizacji komórek zapewniając jędrność i spójność tkanek dzięki czemu pośrednio przyczynia się do zwiększenia odporności na patogeny i infekcje. Wapń zawarty w innowacyjnym nawozie PKSplus™ wpływa korzystnie na: właściwości fizyczne biokoloidów (obniża stopień uwodnienia protoplastu), elastyczność ścian komórkowych, wzrost i funkcjonowanie włośników i łagiewki pyłkowej, liczbę mitochondriów powstających w tkance merystematycznej (Wójcik 1998; Tripathi i in. 2014; Marschner 2011). GoldenKorrel jest również niezmiernie ważnym źródłem magnezu dla roślin. Pierwiastek ten jest składnikiem chlorofilu, szczawianów (wakuola), fityny, pektynianów (blaszka środkowa). Magnez zawarty w nawozie PKSplus™ stabilizuje strukturę rybosomów oraz jest aktywatorem wielu enzymów przenoszących reszty fosforanowe przez co odgrywa kluczową role w powstawaniu ATP podczas procesu fotosyntezy i oddychania (Marschner 2011). PKSplus™ wyróżnia z pośród konkurencji najwyższa zawartość siarki całkowicie rozpuszczalnej w wodzie, która korzystnie wpływa na pobieranie azotu i fosforu (Lemanowicz 2011; Klikocka i in. 2015), warunkuje zawartość olejków gorczycznych np. u cebuli, chrzanu. Pierwiastek ten występuje w aminokwasach: cysteina, cystyna, metionina, tworzy mostki S-S – stabilizują one drugo- i trzeciorzędową strukturę białek, grupa SH cysteiny tworzy centrum aktywne wielu enzymów, występuje w pierścieniach heterocyklicznych (witamina B1), w grupach rodankowych (-N=C=S), koenzymach (CoA). Siarka bierze udział w reakcjach enzymatycznych, oksydoredukcyjnych wpływając na wzrost zawartości białek, cukrów i tłuszczów w roślinie. Rośliny dobrze zaopatrzone w siarkę pobraną z nawozu PKSplus™ wykazują większą odporność na mróz i suszę (Szulc i in. 2000; Szulc i in. 2003; Tripathi i in. 2014; Marschner 2011). PKSplus™ dzięki wysokiej zawartości rozpuszczalnych w wodzie form pierwiastków mineralnych (zwłaszcza potasu, fosforu, wapnia i siarki) jest szczególnie polecany w uprawie rzepaku, kukurydzy, buraka cukrowego, marchwi, warzyw kapustnych (kalafior, kapusty, rzodkiewka) i liliowatych (cebula, czosnek, por, szczypiorek) oraz psiankowatych (pomidor, ziemniak). Wykazano również, że PKSplus™ poprzez zbilansowane zasilenie roślin potasem, magnezem i siarką optymalizuje efektywność wykorzystania azotu.

  1. Chinchilla R.F.C., 2010. Phosphorus response and orthophosphate leaching in floratam St. Augustinegrass and Empire Zoysiagrass. University of Florida.
  2. Ciereszko I., 2000. Wzrost i metabolizm roślin w warunkach deficytu fosforu. Kosmos, 49: 179-189.
  3. Ciereszko I. 2003. Molekularne podstawy odpowiedzi roślin na niedobór fosforanu. Postępy Biologii Komórki, 30: 647-665.
  4. Gaj R., 2008. Zrównoważona gospodarka fosforem w glebie i w roślinie w warunkach intensywnej produkcji roślinnej. Nawozy i Nawożenie/Fertilizers and Fertilization,
    33: 1- 143.
  5. Hinsinger P., 2001. Bioavailability of soil inorganic P in the rhizosphere as affected by root-induced chemical changes: a review. Plant and Soil, 237: 173-195.
  6. Klikocka H., Szostak B., Gaj R., Glowacka A., Narolski B., 2015. Pobranie fosforu z ziarnem pszenżyta jarego na tle uprawy roli i nawożenia mineralnego oraz właściwości chemicznych gleby. Polish Journal of Agronomy, 21: 3-10.
  7. Lemanowicz J., 2011. Phosphatases activity and plant available phosphorus in soil under winter wheat (Triticum aestivum L.) fertilized minerally. Polish Journal of Agronomy, 4: 12-15.
  8. Lemanowicz J., Koper J., 2009. Zawartość wybranych form fosforu w glebie i koniczynie łąkowej oraz aktywność fosfataz glebowych na tle zróżnicowanego nawożenia mineralnego i organicznego. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie. 9, 4(28): 119-139.
  9. Lopez-Bucio J., Nieto-Jacobo M.F., Ramirez-Rodriguez V., Herrera-Estrella L., 2000. Organic acid metabolism in plants: from adaptive physiology to transgenic varieties for cultivation in extreme soils. Plant Science, 160: 1-13.
  10. Marschner H., 2011. Mineral Nutrition of Higher Plants. Edited by P. Marschner. Amsterdam, Netherlands: Elsevier/Academic Press, pp. 684,
  11. Raghothama K.G., 1999. Phosphate acquisition. Annual Review of Plant Physiology and Plant Molecular Biology, 50: 665-693.
  12. Raghothama K.G., Karthikeyan A.S., 2005. Phosphate acquisition. Plant Science, 274: 37-49.
  13. Rausch C., Bucher M., Molecular mechanisms of phosphate transport in plants. Planta, 216: 23-37.
  14. Schachtman D.P., Reid R.J., Ayling S.M., 1998. Phosphorus uptake by plants: from soil to cel. Plant Physiology, 116: 447-453.
  15. Smith F.W., 2002. The phosphate uptake mechanism. Plant and Soil, 245: 105-114.
  16. Smith F.W., Rae A.L., Hawkesford M.J., 2000. Molecular mechanisms of phosphate and sulphate transport in plants. Biochimica et Biophysica Acta, 1465: 236-245.
  17. Sulewski P., Czekaj S., 2011. Zmiany klimatyczne oraz instytucjonalne a przewidywane wyniki ekonomiczne gospodarstw. Projekt Narodowego Centrum Nauki nr 3916/B/H03/2011/40. pt. Metody pomiaru i ograniczania ryzyka w produkcji rolniczej w Polsce w warunkach przemian instytucjonalnych i zmian klimatycznych.,: 74-100.
  18. Szulc P.M., Drozdowska L., Kachlicki P., 2003, Effect of sulphur on the yield and content of glucosinolates in spring oilseed rape seeds. Electronic Journal of Polish Agricultural Universities, Agronomy, vol.6 (2), http://www.ejpau.media. pl/series/volume6/issue2/agronomy/art-01.htm
  19. Szulc P., Piotrowski R., Drozdowska L., Skinder Z., 2000, Wpływ nawożenia siarką na plon i akumulację związków siarki w nasionach rzepaku jarego odmiany Star. Folia Univ. Agric. Stetin. 204 Agricultura ( 81 ) : 157-162.
  20. Tripathi D.K., Singh V.P., Chauhan D.K., Prasad S.M., Dubey N.K. 2014. Role of macronutrients in plant growth and acclimation: recent advances and future prospective. Improvement of Crops in the Era of Climatic Changes, Editors: Parvaiz Ahmad, Mohd Rafiq Wani, Mohamed Mahgoub Azooz, Lam-Son Phan Tran Springer pp 197-216.
  21. Vance C.P., Uhde-Stone C., Allan D.L., 2003. Phosphorus acquisition and use: critical adaptations by plants for securing a nonrenewable resource. New Phytologist, 157: 423-447.
  22. Wójcik P., 1998. Odżywianie się roślin wyższych wapniem. Wiadomości Botaniczne, 42(3/4), s. 41-52.
  23. Żebrowska E., Ciereszko I., 2007. Pobieranie i transport fosforanów w komórkach roślin. Postępy Biologii Komórki , 34(2): 283-298.